Jonathan Carroll

pszec

Przepraszam, musiałam ^^.
No więc jestem wielką fanką twórczości Jonthana Carrolla. Każda z jego książek jest zaskakująca, zabawna i w niewielkim stopniu przerażająca. Zarażam nim ludzi, bo uważam, że jego twórczość jest warta uwagi.
Swoją przygodę z panem Carrollem zaczęłam od "Krainy Chichów". Najpierw czytałam ją u kumpla, ale jakoś nie przyadła mi do gustu. Potem, pewnego dnia, zobaczyłam w Kulturomaniaku znajomą okładkę z bulterierem. Kupiłam ją oraz inną jego książe, "Dziecko na niebie". Początkowo, akcja "Chichów" toczyła się wyjątkowo powoli, ale śmieszne teksty i dziwnie interesujące zachowania bohaterów kazały mi czytać dalej. Nie pożałowałam. Książka wywarła na mnie ogromne wrażenie, więc odrazu chwyciłam się za "Dziecko na niebie". Również ciekawa, ale nie wstrząsnęła mną.
Zaczęły się kupna kolejnych książek - tryogii "Crane's View" ("Całując Ul", "Zaślubiny patyków" i "Drewniane morze"), "Kości Książyca", "Poza ciszą", internetowego pamietnika "Oko Dnia", "Poza ciszą", "Na pastwę aniołów", "Białe jabłka", "Muzeum psów"... Jednak prawdziwą fanką jego twórczości zostałam po przeczytaniu "Śpiąc w płomieniu". Książka jest niesamowita, polecam.
Twórczość Carrolla wywarła na mnie ogromny wpływ, co można zobaczyć w niektórych moich opowiadaniach (jeżeli ktoś czytał, oczywiście ^^).
Znacie go? Lubicie jego książki? Czy pierwszy raz o nim słyszycie?

Heidi

Landry

Ja go kocham. Wszystko przez pseeca. Kocham jego książki i to ja powiedziałam że pseeec ma carrollowski styl i już. Np. taka nasza pani od polaka tego nie wie, ale kij z tym. On jest wręcz genialny. To jak pisze i te jego pomysły...
Uwielbiam.